از سیمای یزد خبری قریب به این مضمون با اندکی تصرف پخش شد که والدین یزدی از بازگشایی مدارس در وضعیت قرمز کرونایی استقبال پرشوری کردند، چنان که گویا در شهرستانها 80درصد و در یزد نصف همه! دانشآموزان اسماعیلوار توسط اولیا به قربانگاه برده شدند. ناگهان یاد خاطرهای افتادم که یکی از اقوام میگفت: زمان شاه از کارشناسی آموزش اکابر (آموزش بزرگسالان همان نهضت سوادآموزی فعلی) به طور تصادفی آمار یکی از شهرهای کوچک دورافتاده را خواستند.
رییس فرهنگ شهرستان الکی نوشته بود: 90 نفر باسواد شدند. کارشناس اداره کل دید کم است و ممکن است او را به خاطر عدمنظارت و کمکاری توبیخ کنند یک صفر ناقابل جلو آن اضافه کرد، آمار شد 900 نفر سپس آمار را بردند خدمت رییس اداره کل فرهنگ، نامبرده برای اینکه جناب وزیر خوشش بیاید سهوالقلمی صفری جلو آمار گذاشت شد 9000 نفر بالاخره آمار به مرکز رسید از قضا کارشناس مسوول وزارتی که داماد آن شهر بود رگ غیرتش جنبید او هم صفری گذاشت شد 90000 نفر و آن شهرستان براساس سهوالقلمها در کشور اول گردید و مدال سپاس برای رییس کل فرهنگ استان و رییس فرهنگ آن شهر فرستادند.
وی که از خوشحالی هیجانزده بود در مراسم اعطای مدال گفت: آقا به خدا ما بیتقصیریم ولی همه نفوس و جمعیت شهر دورافتاده و کویری ما اینقدر نمیشود، بعد یواشکی گفت: حالا که تشویق میکردند کاش به جای یک صفر دو صفر گذاشته بودم [کی به کیه!]. برگردیم به آمار استقبال والدین بدون طنز. گاهی از مرکز دستور آوردن (کلاه) صادر میشود ولی زیردستها به آوردن [سر] هم اکتفا نمیکنند کاش (مدال افتخاری) در کار نبود و به عاقبت خطرناک کار توجه میشد!
زباندراز
- نویسنده : زبان دراز
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
سهشنبه 21,مه,2024